sábado, 30 de abril de 2011

                              Estragon: tómate tiempo.
                               Grus grus no son pequeños pajaritos pero para este caso valdrán .
 

lunes, 25 de abril de 2011

Vladimir: ¡Ah, no! En eso te equivocas.
 

VacalouraOfl:Yo más que perderme me lío un poco entre tanto alboroto... A veces me quedo quieta en medio de todo esperando que se desenrede solo, otras simplemente hay que pasar a la acción...



Siempre se puede intentar más.
El sol siempre se pone y siempre sale... Al menos lo que es a día de hoy.

VacalouraOfl: A mi más que una pecera creo que me gustaría un bosque lleno de pájaros... O una hilera de pájaros, viendo el tiempo pasar, tranquilos, sin perturbaciones más allá del mero hecho de despertar después de una mala caída... ¿Lo harías Mo? ¿Me traerías un pequeño bosque a mi habitación? Luego los dibujaría antes de que escaparan volando, en las distintas poses... 


Océano

Estragon: Ya lo he intentado todo.
Ofl : - Ahora en cambio veo manzanos....
Mo: - Ahora en cambio me pierdo en un mar de ICHI.


                                                                           
  y por momentos surgen los trazos buscados.


                                                        

sábado, 23 de abril de 2011

Acuario público

 Estragon:¿que?.
 y el pequecho me dice: - Ma quiero una pecera.
yo le contesto: Te gusta este cuento, pues te voy a construir la pecera mas grande que te puedas imaginar.
pequecho: - Pero yo quiero estos peces.
Mo: No te preocupes.









  tenemos alimento para la pequeña de la pincelada.
además de un enorme imaginario para el pequecho, y una pecera en el baño.

Creando ríos blancos

Vladimir (a Estragon): Creo que te escucha.
VacalouraOfl: Ahora en cambio veo manzanos con sombra de mujer creando ríos blancos...


VacalouraOfl: Eso está bien para el exterior...Yo en el interior he encontrado la que mantiene a los germinadores a raya, lo se porque en su rostro lleva el gesto de una pincelada.



A veces me parece que son más de una....
VacalouraOfl: (Con las palabras de Vladimir) ¿Quiere usted deshacerse de él? ¿Quien fuera el señor petirrojo para tener una casita así?... ¿Oye MO, y te posó sobre el pincel? Tiene cara de sueño y de curiosidad a la vez..




viernes, 22 de abril de 2011

Okupas

                                              
Estragon: oigo algo.
                                                casa particular del señor petirrojo.
                                               También tenemos  al carbonero común, herrerillo, gorrión, lavandera, y por supuesto que no nos falte el mirlo; cuya mayor ocupación es merendarse a los germinadores (ja,ja).


 

                                                  

Pájaros que se comen la fisonomía

Vladimir (tiernamente): Yo te ayudaré. (Pausa.) En caso necesario.
VacalouraOfl: Yo por si acaso, tengo un par de pajaritos escondidos entre las ramas y uno a la vista, siempre atento.... Simplemente por tener distintas perspectivas, a fin de cuenta les gustan tanto las semillas como su "fisonomía"...



VacalouraOfl: ¿Puedes localizarlos MO...?  ¿Sabes a cuales me refiero...?  ¿Sabes sus historias...?  ¿eh MO eh?

jueves, 21 de abril de 2011

Germinadores

Se me había pasado, su fisonomía suele ser esta.


Pobre Paloma muerta

Estragon: Puesto que estamos prevenidos..............Ya sabemos a qué atenernos.

Ofl no te asustes  Los germinadores solo pueden  dañar a algunas aves, por muchas artimañas y trampas que nos quieran poner, esas semillas  son inocuas para las personas.


                                              Me lo contó el oráculo.
Vladimir: Pues... (Piensa.) No sería necesario entrar en detalles.

 VacalouraOfl: [...]Pero el último que me visitó era un "germinador", ¿te los has encontrado alguna vez MO?

[...] unas semillas amarillas [...] ¿Que pretendía encontrar ya despierta? [...] eco de las semillas al caer y si miras a la ventana una sonrisa reflejada [...]

miércoles, 20 de abril de 2011

Y si nos arrepintiésemos...

Vladimir: Para mi, todo lo contrario
VacalouraOfl: Yo hace tiempo [...] Hay cosas que simplemente duran un cierto tiempo y después desaparecen.

¿Tú que opinas MO?
 Vladimir: ¿Y si nos arrepintiésemos?

martes, 19 de abril de 2011

Bichos

Estragon: Si pudiera dormir.
Borde divergente. He visto otros habitantes en las grietas, no tan agradables como estos, no te confies Ofl, a veces adquieren formas agradables y cuando te despistas ahogan los sonidos y vomitan heridas, tengo otra historia.














lunes, 18 de abril de 2011

Historia dos Habitantes das gretas

A lenda (Esperando a Godot. Samuel Beckett. Pag14). Vladimir: A veces me digo que, a pesar de todo, llega. Entonces me siento muy raro [...].

VacalouraOfl: Vexo que encontraches o ESPAZO, o novo fogar dos habitantes das gretas. Gústame o seu entorno, terán moitos lugares que visitar, por onde meterse e saír. Creo que serán felices vendo as musas durmindo... Grazas pola imaxe, levareina sempre grabada nalgunha greta da miña cabeza.

VacalouraOfl: Pequena Crisálida (MO) ¿sabes de onde saíron os habitantes das gretas? Voucho contar mentras sigo enredando cos fíos (ganchilla, ganchilla...).

Fai moito tempo, xa nin me acordo de canto, un soño abriuse camiño a través do grafito para rematar nun papel. Nel había un  extraño poboado de criaturas sen definir (reflexos da realidade). Crecían tranquilamente nunha pranta moi común do mundo (o dente de león)

Cando un do poboado desaparecía transformábase nun desexo que plantaban na cara oeste do seu mundo, pero co tempo moitos desexos caen no seu propio esquecer, ninguén o lembra, entón sae voando en busca de quen o poda facer crecer. Por moito tempo voan errantes polo mundo adiante, sen saber que son, onde están, desubicados de todo o que os rodea, pero agora encontraron fogares dispersos onde habitar, e só de vez en cando achéganse os soños dunha persoa para  plantarse no seu interior, para  intentar seguir crecendo e poder transformarse nun mundo novo, pois o mundo no que naceran fora antes un pequeno desexo errante.

E esta querida Crisálida é a historia dos habitantes das gretas. Os habitantes das gretas murmuran o seu desexo a aqueles que non se limitan a crer nunha soa realidade, senón aqueles que están dispostos a cambiar cousas a través da imaxinación, aqueles que coñecen que as limitacións son unha mentira, unha forma de acabar cos soños, cos desexos, con estes pequenos habitantes de gretas que non fan mal ningún. Saben que no momento que empezas a crer noutra cousa, a imaxinar outra maneira, outros mundos, unha greta ábrese dentro de ti (e do mundo enteiro) para poder darlles acubillo e crecer, que tarde ou cedo tomarán parte na realidade deixando de ser reflexos coa túa axuda, para poder tomar forma coa tinta, coa escritura, co pincel, co lapis, coa cámara, coas palabras, cos actos, etc...  ¿Algunha vez te paras a escoitalos nos teus soños?

Como Crisálida entederasme ¿Non MO?

domingo, 17 de abril de 2011

Interviniendo

 Esperando a godot. Samuel Beckett. Pag94. Estragon levanta la cabeza.Se miran un buen rato retrocediendo, avanzando e inclinando la cabeza como ante un objeto artístico, van el uno hacia el otro, temblando cada vez más; después, de pronto se abrazan y se dan palmadas en la espalda.

Tengo el lugar perfecto, rodeados de grietas, podrán salir y entrar a su antojo.



 Intervención en casa particular
Título. Tu te encargas de la pared yo del sofä.
 180 cuadrados de 20 cm c/u.

Yo también haré un atrapamusas

VacalouraOfl: (Cogiendo las palabras de Vladimir para el cámate de Estragón) Sólo sonreír.
Mientras sigo esperando que le des cobijo a los "habitantes de las grietas" intentaré hacer mi propia "atrapamusas", bufff eso llevará su tiempo.

sábado, 16 de abril de 2011

atrapamusas

Estragon: Cálmate.
Las musas toman café, algunas fuman, suelen llevar flores tanto en la cabeza como en las manos, las que van vestidas  en ciertas ocasiones también las llevan  en la ropa, se entierran los pies en la arena de la playa, tararean en publico, suelen estar sonrientes cuando las cuidamos, acarician gatos, hacen bailar las piedras sobre los ríos, solo hablan si es necesario pues les gusta mucho el silencio, escuchan el canto de los pájaros y las conversaciones de los insectos....pero a lo que no se pueden resistir nunca nunca es a tumbarse en una colcha de lana tejida por una humana; llegados a este punto te presento a mi "atrapamusas".

Falta mucho

VacalouraOfl: ¿falta moito MO ? Sigo esperando o lugar dos "habitantes das gretas" a estas horas da madrugada, mantendo un fío aberto dende os soños... O 18 é lúa chea atenta!!...

jueves, 14 de abril de 2011

Siempre me miro al espejo

VacalouraOfl: (Cogiendo las palabras Vladimir para este 2º escrito) - ¿que podemos hacer para celebrar este encuentro? (Reflexiona.) Levántate, deja que te abrace. 

VacalouraOfl: Pobres musas que toman café, ¿escucharas alguna vez algo tan triste? Ah! ¿quizás por eso salen más en la noche?... Es como si dijera: -Que porque no lo necesito me voy a fumar un pitillo. Algo falla en todo esto ¿No crees MO?  Sobre la ayuda no te puedo aportar más allá que mi compañía, que aunque parezca que no, a veces solo a veces vale más que no tenerla...

Con los habitantes de las grietas lo he intentado todo, pero no encuentro cobijo para ellos, creo que se alegrarían mucho del lugar que tú encuentres. Pues llevaban detrás de la puerta esperando demasiado tiempo, no encontraban espacio ni abertura. Pero supongo que tú podrás solucionar el problema de los "Habitantes de las grietas" a fin de cuenta ya le has hecho un hogar a las palas... ¿Se te resiste algo MO?

VacalouraOfl: Ui, ahora que me acuerdo son horas de ir dar un paseo, espero que cuando vuelva ya tengas un lugar para los habitantes.

VacalouraOfl mirándose no espello antes de saír:


Siempre me miro en el espejo, especialmente desde que salí con la toalla puesta en la cabeza...

ya puedo, las musas estan tomando café porque ahora no las necesito, esto es lo que estoy fabricando; Fundas para palas de carbono, plástico.
Mo: uso las palabras de Estragon en este primer escrito:-¿No quieres ayudarme?.


"os habitantes das gretas" ¿tienen morada? ¿frio?
Tengo un lugar....solo si tu quieres Ofl .      




14/4/11-14:03Godot no me permite mostrar que estoy haciendo, quizas por la tarde o mañana.
Olvidate de las musas de momento.

miércoles, 13 de abril de 2011

Este primer escrito...


VacalouraOfl: Uso las palabras de Vladimir en este primer escrito: -(se inclina) Es cierto. (se abrocha) No hay que descuidarse en las pequeñas cosas.
VacalouraOfl: En reyes empezó el primer encuentro, el 1º acabado fue en enero.
"Los habitantes de las grietas"
Técnica: Lápiz y permanente sobre pergamino.
Dimensiones: 140 x 50 cm




VacalouraOfl: - Sigo buscando las musas se que si te las pidiera no sería un regalo... ¿Tú que haces MO?